Conclusies en aanbevelingen
- Vervangingswaarde huidige activiteiten IPSO centra en kpo’s
- Maatschappelijke kosten en baten van IPSO centra
- Maatschappelijke baten verbeterde toegang IPSO centra
- Trendmatige ontwikkeling tot 2032
- Aanbevelingen
- Download: Maatschappelijke businesscase informele psychosociale zorg bij kanker
De maatschappelijke waarde van de activiteiten die IPSO en de kankerpatiëntenorganisaties
(kpo’s) uitvoeren kan worden benaderd door te onderzoeken wat de vervangingswaarde is,
dat wil zeggen: hoeveel zou het kosten om hetzelfde te bieden aan patiënten en hun naasten,
maar op een andere wijze dan via informele psychosociale zorg. De vervangingswaarde is
geschat door te onderzoeken wat de kosten van het next-best alternatief voor informele
psychosociale zorg zouden zijn. Als next-best alternatief is voor elke activiteit een
vergelijkbare dienstverlening gehanteerd, door professionals in of buiten de zorg.
Op basis van de kosten van het next-best alternatief is de vervangingswaarde van de
informele psychosociale zorg die IPSO en kpo’s leveren geraamd op € 16 miljoen per jaar
(range: € 13 tot € 22 miljoen per jaar). Daarbij zij aangetekend dat de gekozen next-best
alternatieven weliswaar een vergelijkbare functie kunnen vervullen voor patiënten en hun
naasten, maar dat belangrijke aspecten van de informele zorg kunnen missen in deze
alternatieven, namelijk de werkwijze waarin op alle dimensies van positieve gezondheid
ondersteuning wordt geboden, en het contact met lotgenoten en ex-patiënten (zoals de
vrijwilligers van IPSO en kpo’s). De vervanging kan dus in veel gevallen niet volledig zijn.
Aan de hand van een maatschappelijke kosten-batenanalyse (MKBA) is in kaart gebracht
welke baten de IPSO centra genereren, en welke kosten daar tegenover staan. De
belangrijkste baten van de centra betreffen de bijdrage die de centra op alle dimensies van
positieve gezondheid bieden aan patiënten en hun naasten. Ruim 70% van de bezoekers van
IPSO centra ervaart op alle dimensies van positieve gezondheid een grote tot zeer grote
verbetering. De helft van alle respondenten waardeert de bijdrage van IPSO centra aan hun
mentaal welbevinden, kwaliteit van leven, maatschappelijke participatie en zingeving met een
rapportcijfer 8 of hoger, gemiddeld ligt de score ruim boven de 7. Vrijwilligers, vaak
ervaringsdeskundigen, ontlenen zingeving en voldoening aan hun activiteiten in de informele
psychosociale zorg. Deze baten zouden niet worden gerealiseerd indien informele
psychosociale zorg via IPSO centra niet beschikbaar zou zijn.
Activiteiten van IPSO centra genereren ook materiële baten, doordat de formele zorg wordt
ontlast waardoor zorgkosten worden bespaard. Daarnaast worden uitgaven vermeden voor
patiënten en hun naasten. Tot slot hebben de activiteiten mogelijk invloed op de re-integratie
van patiënten in het arbeidsproces.
Gebaseerd op de alternatieven die bezoekers naar eigen zeggen zouden kiezen in
afwezigheid van IPSO centra, blijkt dat zij vaker een beroep op formele zorg zouden doen. In
totaal gaat het om naar schatting 150.000 tot 200.000 consulten per jaar bij zorgverleners
zoals huisartsen, verpleegkundig specialisten en wijkverpleging. Gezien de capaciteitstekorten
die nu al bestaan, is de kans reëel dat de wachttijden in de zorg hierdoor zouden toenemen
en mensen niet tijdig de zorg krijgen die zij nodig hebben. Naast een ontlasting van de formele
zorg, leveren IPSO centra daarmee jaarlijks een besparing van € 8 tot € 11 miljoen aan
zorgkosten. Een tweede baat vormt de besparing voor patiënten en hun naasten op kosten
voor commerciële aanbieders (van met name beweging- of creatieve activiteiten). De waarde
hiervan is geraamd op € 1,7 miljoen per jaar. Daarbij moet worden aangetekend dat deze
alternatieven niet de volledige maatschappelijke vervangingswaarde van activiteiten door
IPSO centra weerspiegelen omdat zij vaak specifieke aspecten van de IPSO-werkwijze
missen, zoals de brede scope van positieve gezondheid en het contact met lotgenoten en
ervaringsdeskundigen. Bovendien geeft een deel van de gebruikers aan geen alternatief te
hebben als het IPSO-centrum er niet zou zijn, waarmee een onvervulde behoefte zou
ontstaan.
Tot slot is er een verwacht positief effect op re-integratie in het arbeidsproces. De omvang van
dit effect is onzeker omdat er geen wetenschappelijk onderzoek beschikbaar is naar het effect
van informele psychosociale zorg op re-integratie. Op basis van data over min of meer
vergelijkbare interventies uit de literatuur en expert opinion, schatten we de waarde van dit
effect tussen € 0 en € 30 miljoen per jaar. De ondergrens (geen baten) betekent niet dat er in
het geheel geen baten zijn: gezien de specifieke re-integratie ondersteuning die veel IPSO
centra bieden en de ervaringen van bezoekers zal er hoogstwaarschijnlijk enig effect zijn.
Echter, gegevens over de omvang van dit effect ontbreken.
De gekwantificeerde maatschappelijke baten van IPSO centra vertegenwoordigen daarmee
een waarde van € 9,6 tot €12,8 miljoen aan besparingen die grotendeels ten goede komen
aan de publieke zorguitgaven. De kosten voor informele psychosociale zorg door de IPSO
centra bedragen ruim € 5 miljoen op jaarbasis. Elke geïnvesteerde euro in IPSO centra levert
daarmee €1,82 tot € 2,44 op aan financiële besparingen, exclusief eventuele baten uit
versnelde re-integratie in het arbeidsproces. IPSO centra realiseren hun belangrijkste
maatschappelijke waarde: gezondheidswinst, meer welbevinden en maatschappelijke
participatie voor een grote groep mensen die leven met en na kanker en hun naasten, dus op
kosteneffectieve wijze.
De toegang tot informele psychosociale zorg kan worden verbeterd door de zorg op meer
plaatsen aan te bieden en/of de bekendheid van het aanbod van informele psychosociale zorg
te vergroten. Bij de huidige patiëntenpopulatie kan het gebruik met 15% toenemen als meer
mensen een IPSO centrum in de buurt hebben. Een grotere bekendheid van het bestaan van
IPSO centra kan nog eens 34% extra vraag kan genereren. Dit betekent tevens dat de
hiervoor geschetste maatschappelijke baten 15% tot bijna 50% hoger zouden liggen bij
verbeterde toegang. Een veel grotere groep patiënten en naasten zou dan een hogere
kwaliteit van leven ervaren. Jaarlijks zouden nog eens circa 20.000 tot 100.000 zorgconsulten
kunnen worden voorkomen, en patiënten en hun naasten zouden minder vaak een beroep
hoeven doen op commerciële aanbieders.
In de komende jaren zal het aantal mensen dat met en na kanker leeft, verder toenemen. Dat
betekent tevens dat er een grotere potentiële vraag zal zijn naar informele psychosociale zorg.
Uitgaande van een toename in de 10-jaarsprevalentie met 36% tot 2032, betekent dit in
potentie een navenante toename in de vraag naar psychosociale zorg en de baten die daaruit
voortvloeien. Indien deze zorg niet beschikbaar is, is te verwachten dat de druk op de formele
zorg verder toeneemt en meer patiënten zullen kampen met psychische problematiek.
Informele zorg en ondersteuning vervult een belangrijke rol bij kanker en voorziet aantoonbaar
in een behoefte van patiënten en hun naasten. Ook ontlast informele zorg, zoals geboden
door IPSO centra en kpo’s, het formele zorgstelsel aanzienlijk én voorkomt dat patiënten en
hun naasten van ondersteuning verstoken blijven door gebrek aan capaciteit in ziekenhuizen
en bij huisartsen. Dit onderzoek laat zien dat meer bekendheid van patiënten nodig is om het
informele zorgaanbod optimaal te benutten. Ziekenhuizen en huisartsen kunnen hierin een
belangrijke rol spelen: dat is in het belang van hun patiënten en naasten, en van henzelf.
De aandacht voor informele zorgaanbieders als gelijkwaardige partner in zorgnetwerken is
van recente datum. Er is nog relatief weinig bekend over de effectiviteit en de waarde van
specifieke kenmerken, zoals lotgenotencontact, van informele zorg. In dit onderzoek leidde
dat tot gebrekkige informatie over de vervangingswaarde van informele zorg door formele
zorgvormen en over de effecten van informele zorg op re-integratie van patiënten in het
arbeidsproces en ziekteverzuim van naasten. Er is meer onderzoek nodig naar deze en
andere aspecten van informele zorg om een beter kwantitatief beeld te krijgen van de
maatschappelijke waarde, en om de samenwerking met formele zorgaanbieders vorm te
geven.